Lazar Dunđerski

Lazarev otac, Gedeon, poklonio je srbobranskoj školi vilu „Gedeonka”, a nakon očeve smrti, Lazar Matici Srpskoj donira 20.000 forinti za osnivanje „Stipendijske zaklade Gedeona Dunđerskog”. Iste godine gradi i crkvu na srbobranskom groblju. Crkva je ukrašena ikonostasom koji je naslikao čuveni srpski slikar Stevan Todorović. Ova građevina spada u kulturne spomenike od izuzetne vrednosti.

 Zajedno sa suprugom Sofijom, Lazar osniva zadužbinu za školovanje štićenica pravoslavne prosvetne ženske zadruge Sv. Majke Angeline. Novosađanima je Lazar poklonio jednu važnu ustanovu - pozorište. Kada je u požaru 1891. izgorela zgrada „Srpskog narodnog pozorišta“, zvaničnici nisu dozvolili da se pozorište obnovi na starom mestu. Lazar je odlučio da novu zgradu pozorišta izgradi u dvorištu svog hotela „Carica Jelisaveta“ u centru Novog Sada. U novoj zgradi „Dunđerskovog pozorišta“ prikazivani su filmovi, predstave, održavani su koncerti.

Lazar Dunđerski, bio je dugogodišnji zaštitnik, prijatelj i kum Laze Kostića. Deca Dunđerskih su odrastala pred očima čuvenog pesnika. Lazar i Sofija su znali da Laza Kostić „obožava“ njihovu najmlađu ćerku Lenku, ali priča o romantičnoj ljubavi nastala je kasnije, posle Lenkine smrti.

Lenka Dunđerski bila je jedna od tri kćerke Lazara Dunđerskog, školovala se u inostranstvu, a sa majkom i sestrama često je putovala po Evropi. Glumci koji su nastupali u Dunđerskovom pozorištu, Lenku su smatrali zaštitnicom, iako je novac poticao od njenog oca. Kada bi se ona pojavila u loži, sve oči su bile uperene u nju, a predstave su igrane sa posebnim žarom.

Dobrotvorna priredba za prikupljanje novčane pomoći za obnovu Velike Kikinde, posle požara 1888. godine, ostala je u sećanju svim Novosađanima po koncertu koji je održala Lenka Dunđerski. Nakon njene iznenadne smrti, roditelji su odredili poseban „Fond Lenke Dunđerski“, kako bi sačuvali sećanje na nju. Fond nije premašivao donacije njenog dede i roditelja, a Prvi svetski rat je učinio da novac iz tog fonda izgubi vrednost.